روانسنجی مقیاس ناتوانی پرسشنامه بررسی عمومی خانگی(di-ghs) در سالمندان مقیم خانه سالمندان

چکیده مقدمه: به منظور بررسی ناتوانی در سالمندان استفاده از ابزارهای مختلفی پیشنهاد شده است. یکی ازاین ابزارها, مقیاس ناتوانی پرسشنامه بررسی عمومی خانگی(di-ghs) است. هدف: بررسی روایی و پایایی di-ghs در سالمندان مقیم خانه سالمندان گلابچی کاشان. مواد و روش ها: نمونه ها به صورت سرشماری در مرکز سالمندان گلابچی کاشان در تابستان 1386 انتخاب شدند(100=n ). ضریب توافق بین افراد ارزیاب بررسی شد. ثبات داخلی پرسشنامه از طریق همبستگی هر یک از پرسش ها با نمره کل پرسشنامه, ضریب آلفای کرونباخ و دو نیمه کردن تعیین شد. برای تعیین روایی از شیوه روایی همزمان, آنالیز عاملی اکتشافی و مقایسه گروه های شناخته شده استفاده شد. اطلاعات با spss-16 و استفاده از ضریب همبستگی پیرسون, ضریب همبستگی درون طبقه ای(icc), کاپا, اسپیرمن براون, گاتمن, آلفای کرونباخ, آزمون کروسکال والیس و آنالیز عاملی به روش مولفه های اصلی با چرخش واریماکس تجزیه و تحلیل شد. نتایج: ضریب توافق بین افراد ارزیاب در ارتباط با هر یک از گویه ها در حد عالی (8/0> کاپا) و icc در ارتباط با کل ابزار 992/0 بود. ضریب ثبات داخلی ابزار 95/0-9/0 محاسبه شد. روش همبستگی هر پرسش با نمره کل این ابزار را پایا تشخیص داد. اعتبار همزمان آن با نسخه اولیه مقیاس بارتل(91/0- = r , 0001/0>p)تایید شد؛ مقایسه گروه های شناخته شده روایی ابزار را مسجل ساخت(0001/0>p).آنالیز عاملی نیز حاکی از دو عاملی بودن مقیاس بود. نتیجه گیری: ترجمه فارسی di-ghs جهت سنجش ناتوانی در سالمندان مقیم خانه سالمندان گلابچی کاشان ابزاری روا و پایا است.